7 największych ekonomicznych kłamstw wg Roberta Reicha

Amerykański ekonomista i politolog Robert Reich przedstawia własną listę największych ekonomicznych kłamstw.

7 największych ekonomicznych kłamstw wg Roberta Reicha:

1. Obniżki podatków dla najbogatszych przekładają się na wzrost dobrobytu dla ogółu społeczeństwa (tzw. trickle-down effect).
2. Wyższe podatki dla najbogatszych to niższy wzrost gospodarczy i mniej miejsc pracy.
3. Ograniczanie roli państwa w gospodarce tworzy nowe miejsca pracy.
4. Zmniejszanie deficytu budżetowego jest aktualnie ważniejsze niż stymulowanie gospodarki.
5. Medicare i Medicaid (programy dotyczące opieki zdrowotnej dla osób starszych i osób ubogich) to główne przyczyny problemów z deficytem budżetowym Stanów Zjednoczonych.
6. Programy ubezpieczeń społecznych to piramidy finansowe (tzw. schemat Ponziego).
7. To niesprawiedliwe, że osoby o niskich dochodach nie płacą (w USA) podatku dochodowego.

Każdy z punktów jest dyskusyjny - przychodzą mi nawet do głowy nazwiska ekonomistów, którzy tę samą listę zatytułowaliby: "7 najoczywistszych prawd w ekonomii".  Kto ma rację? Odpowiedź - jak zwykle w ekonomii - jest złożona, ale też zwykłe "prawda leży po środku" nie może wystarczać.
Należy zwrócić uwagę na polityczny kontekst wypowiedzi:

1. Reich ma za sobą polityczną przeszłość w Partii Demokratycznej, z którą zresztą wciąż jest blisko związany
2. lista powstała, czego Reich nie ukrywa, w odniesieniu do debaty nad aktualną propozycję Obamy dotycząca zmniejszenia deficytu budżetowego oraz tworzenia miejsc pracy. Na swoim blogu prezentując ową listę pisze:

The President’s Jobs Bill doesn’t have a chance in Congress — and the Occupiers on Wall Street and elsewhere can’t become a national movement for a more equitable society – unless more Americans know the truth about the economy.

Dyskutując z Reichem na temat treści poszczególnych punktów* nie można się nie zgodzić z sensem treści powyższego zdania: możliwość podejmowania właściwych decyzji gospodarczych jest zależna, może nawet przede wszystkim, od poziomu wiedzy ekonomicznej społeczeństwa.
* jest w nich wiele racji, jednak wielokrotnie należałoby użyć najpopularniejszego wśród ekonomistów zwrotu, czyli on the other hand, ("z drugiej strony";)
Źródło:
http://robertreich.org/post/11329289033